Genellikle kimlerin sesi yüksek çıkar, bilir misiniz? Tabi ki o konuda suç işlemiş olanlar. Örneğin ağzında namus kavramını düşürmeyenler, o konuda en çok sıkıntısı, eksiği olanlardır. Yolsuzluğun ne kadar kötü olduğunu sürekli söyleyenler ise başını yolsuzluktan kaldırmayanlar, kendi hatalarını örtmeye çalışanlardır. Burada samimi olanları ayırt ederek söylüyorum. Onlar zaten bu gibi konuları sürekli konuşmazlar.
İlk defa iş vermek için çağırdığım bir usta, sürekli ahlaktan, sürekli dürüstlükten bahsediyordu. Ona sormadığımız halde, “ ben falanca usta gibi yapıp kaçmam, ben çok dürüstüm” diye tekrarlayıp durdu. Arkadaşlarla oturup karar verdik, kendi açığı olmadan birinin sürekli böyle konulardan bahsetmesi samimi gelmedi ve işi ona vermedik. Daha sonra da araştırdığımızda ne kadar doğru yaptığımızı gördük.
Bir de hikayemiz var bu konuda.
Yaşlı adamın eşi evde tereyağı yapıyordu kocası ise her gün yakınlardaki bakkala götürüp satıyor, onunla geçiniyorlardı. Bakkal adamın getirdiği tereyağını hiç tartmıyordu ancak, bir gün "Acaba" dedi. Adam gittikten sonra tereyağını tartıya koyduk 900 gram olduğunu gördü çok öfkelendi ve yarın geldiğinde bunun hesabını sorar bir daha da ondan alışveriş yapmam dedi.
Ertesi sabah yaşlı adam elinde tereyağı içeriye girdi Bakkal sert bakışlarıyla bir daha senden tereyağı almayacağım dedi. Yaşlı adam üzülerek ” Efendim bir yanlışım mı oldu ” dedi. Bakkal “Efendi senin bana verdiğin tereyağını tarttım 900 gram geldi, ayıp değil mi bu yaptığın” dedi.
Yaşlı adam utanarak başımı yere eğdi ve “Efendim bizim terazimiz yok sizden bir kilo şeker almıştık onu tartı olarak kullanıyoruz” dedi. Bakkal utancından ne yapacağını şaşırdı.
Böyledir işte dünya. Kime, ne ağırlıkta kıymet verirsen, o ağırlıkta kıymet bulursun.
Hikayemizi dikkatlice okuduysanız,etrafınızda bu tiplerin ne kadar çok olduğunu görürsünüz.
İlk olarak kendimize bakıp, iyi, dürüst, ahlaklı olalım ve sonra da Allah’ım bizi iyilerle karşılaştırsın.
Kalın sağlıcakla...