Ordu Vilayeti, fındık üretiminde Sakarya'nın gerisinde kaldı. Sanayileşmede ise 50 Vilayetin de gerisindeyiz. Bir kaç fındık kırma -kavurma fabrikası ve sunta fabrikası dışında istihdama katkı yaratacak sanayi yok mertebesinde.
Sağra Çikolata Fabrikası'nın, Tekirdağa taşınacağı söyleniyor. Ne amaca hizmet edeceği belli olmayan Çikolata Park tamamlanamadı.
Ucuz emek ve teşvik peşindeki tekstilciler, Ordu ve kasabalarında yatırım yapıyor. Tekstil tamamen emek sömürüsüne dayanan, düşük katma değer yaratan bir sektör. Ordu kiloda hafif, pahada yüksek mal üretmek zorunda.
Dünyaya makine ihraç eden yetenekli iş adamları, usta ve mühendisler Ordu'da iş yapıyor. İhracata çalışan bu esnafın her bakımdan desteklenmesi gerekiyor.
Devlet desteği bakımından her türlü teşvik var. Ancak bu teşviklerin kalıcı ve verimli yatırımlara dönüşmesi partizanlık yüzünden gerçekleşemiyor. Teşvik paraları çar-çur ediliyor. Bir de iş bilmemezlik var. Teşvik ile kurulan fındık kavurma ve paketleme üniteleri yüzde 90 eksik kapasite ile çalışıyor.
Ordu Sanayi ve Ticaret Odası'nın yöre hakkında ilgisi, sadece aidat toplamaktan ibaret. Hiç bir konuda sanayiciye yardımcı olmuyor. Kapasita kullanım belgesini vermek için dahi yatırımcıdan para talep ediyor. Sanayi konusunda, yatırımcıya yol gösterecek hiç bir fizibilite çalışması yok. Aidatı sayısını artırmak amacıyla, Lokantacı esnafını dahi odasına kayda mecbur tutuyor.
Ordu Büyük Şehir Belediyesi olunca, İl Özel Idaresinin yetkilerini devraldı. Köyde ahır yapmak isteseniz, Belediyeden izin almak zorundasınız. Belediye, inşaat ve çalışma izinlerini veren merciye dönüştü. Yetkileri artan Belediye "otorite sarhoşluğu" yaşıyor.
Basit bir ruhsatı yenilemekten aciz bir Belediye ve yatırımcıya hiç bir konuda destek olmayan Sanayı Odası karşısında yatırımcı "ne yapacağını" bilemiyor. Ordulu yatırımcı bekliyor. Zorluklar ile karşılaşan, yabancı yatırımcı ise gelmiyor.
Sanayi ve Ticaret Odası ve Büyük Şehir Belediyesi Ordu'da yatırımcının önünde duvar gibi duruyor. Ordu sanayileşemiyor.