Ordu Efsaneleri; Cinler Düğünü

Altınordu Kökenli Mahallesi’nde bir kadın, bir akşamüzeri komşusunun kızının kınasına
gitmek için tek başına evden çıkar.
Giderken yol üzerinde bir grup kadınla karşılaşır ancak bunları tanıyamaz. “Siz
nereye gidiyorsunuz?” diye onlara sorduğunda kadınlardan kısa boylu olan, “Biz
de kınaya gidiyoruz.” cevabını verir. “Tamam, o zaman, beraber gidelim.” derken
bir anda gözleri bu kadınların ayaklarına takılır. Kadınların ayakları terstir. “Bunlar
cin!” demeye kalmadan kadınlar cine dönüşür ve kadını alıp götürürler.
Gittikleri yerde de cinler davullu zurnalı düğün yapmaktadır. Kadını aralarına alıp
oynatırlar. Ardından biraz düğünü seyrettirirler. Sabaha karşı da kadını aldıkları
yere bırakırlar.
Akşamleyin evden çıkıp geri dönmeyen kadını arayan ailesi sabah vakti kadını yol
ortasında baygın bir hâlde bulurlar. Kendine geldiğinde kadına neler olduğunu
sorarlar. Kadın yaşadıklarını anlatır ancak hâli normal değildir. Bunun üzerine
kadını köyün imamına götürürler. İmam kadını okur, üfler. Ona yemesi için bir
şeyler hazırlar ve her akşam gelip kendisine okunmasını ister. Hocanın dedikleri
yapılır fakat kadın günden güne kötüleşir. Son zamanlarında ise delirerek ölür.
Köy halkı bugün kadının cinleri gördüğü o yerin sahipli olduğuna inanmakta ve
yolun o kısmını artık kullanmamaktadır.
Kaynak/ Erol Akkuş Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi-2018