Ordu Tarım İl Müdürlüğünden yapılan açıklama şöyle;
Bitkilerde yaprak ve gövde oluşumunu teşvik eden azot, bitki bünyesindeki önemli fizyolojik fonksiyonları, ürün miktarını ve ürün kalitesini doğrudan etkileyen bir besin elementidir. Azot, fındık bitkisinin vegetatif aksamlarının gelişmesi ile doğrudan ilişkilidir. Azot noksanlığında ise bitkilerde gelişmede zayıflama, yıllık sürgünlerin kısalması ve incelmesi meydana gelmektedir. Aynı zamanda yaprak ve meyve gözleri az oluşur, yaprak normalden küçük olup sarımsı-yeşil bir renk alır. Azot noksanlığı bitkinin önce yaşlı yapraklarında sararma şeklinde kendini gösterir ve noksanlık durumu ilerledikçe diğer yapraklarda da sararma başlar ve yapraklar vaktinden önce dökülür. Noksanlık durumunda yıllık sürgünlerde oluşmuş olan Karanfillerden çok az miktarda meyve oluşur. Oluşan bu meyveler fazla büyüyemez, küçük kalır ve dökülürler. Aynı zamanda meyveyi saran zuruflar kısa ve kuyruk uçlu olup ve açık yeşile dönüşmektedir. Azotlu Gübre Uygulama Yöntemi:Öncelikle Laboratuvarlarda yapılan yaprak ve toprak analizleri ile verilecek azotlu gübrenin miktar ve çeşidi tespit edilmelidir. Analiz yapılmamış bir toprağa belirli bir miktar ve çeşitte gübre önermek fındığın gelişmesine ve ilerleyen yıllarda toprak yapısının bozulmasına neden olabilmektedir.Toprak, iklim özellikleri ve fındığın gelişimi süresince azota en fazla ihtiyaç duyduğu dönemler dikkate alınarak, azotlu gübrelerin yılda iki defa verilmesi uygun olmaktadır. Gübrenin ve bitkinin istekleri doğrultusunda azotlu gübrelerin ikiye, hatta imkânlar ölçüsünde üçe bölünerek verilmesi büyük yarar sağlamaktadır. Uygulama: Analiz sonuçlarına göre tavsiye edilen azotlu gübrenin yarısı bitkiler uyanmaya yakın dönemde yapılmalıdır. ( Şubat sonu-Mart Başı)
Uygulama: Tavsiye edilen azotlu gübrenin diğer yarısı ise meyve iç doldurma dönemi başlarken uygulanmalıdır. (Mayıs sonu-Haziran başı)
Azotlu gübrelerin uygulanma yöntemi genelde tüm bahçeler için aynı olmasına karşılık bahçenin düz veya meyilli olmasına göre bazı farlılıklar göstermektedir. Düz arazilerdeki fındık kökleri dal iz düşümlerinde her yöne eşit dağıldığı halde meyilli arazilerdeki fındık kökleri ocakların yanlarında ve alt kısımlarında fazla, üst kısımlarında ise daha az gelişme göstermektedir.
Azotlu gübreler içeriğindeki azot elementinden dolayı yıkanma, gaz halinde kaybolma gibi sebeplerden dolayı fındık ocaklarındaki dalların iz düşümlerindeki 30-40 cm. genişlikte halka şeklindeki banda serpilir ve çapa ile 5-10 cm. toprak derinliğine karıştırılmalıdır. Çapa yapma imkânı yok ise Azotun uçucu yapısından kaynaklanan kaybı önlemek için gübre uygulamak için yağışlı havalar tercih edilmelidir. Eğer bahçenin ot temizliği yapılmamış ise gübre uygulanmadan önce mutlaka ot temizliği yapılmalıdır.
Bitkilerde yaprak ve gövde oluşumunu teşvik eden azot, bitki bünyesindeki önemli fizyolojik fonksiyonları, ürün miktarını ve ürün kalitesini doğrudan etkileyen bir besin elementidir. Azot, fındık bitkisinin vegetatif aksamlarının gelişmesi ile doğrudan ilişkilidir. Azot noksanlığında ise bitkilerde gelişmede zayıflama, yıllık sürgünlerin kısalması ve incelmesi meydana gelmektedir. Aynı zamanda yaprak ve meyve gözleri az oluşur, yaprak normalden küçük olup sarımsı-yeşil bir renk alır. Azot noksanlığı bitkinin önce yaşlı yapraklarında sararma şeklinde kendini gösterir ve noksanlık durumu ilerledikçe diğer yapraklarda da sararma başlar ve yapraklar vaktinden önce dökülür. Noksanlık durumunda yıllık sürgünlerde oluşmuş olan Karanfillerden çok az miktarda meyve oluşur. Oluşan bu meyveler fazla büyüyemez, küçük kalır ve dökülürler. Aynı zamanda meyveyi saran zuruflar kısa ve kuyruk uçlu olup ve açık yeşile dönüşmektedir. Azotlu Gübre Uygulama Yöntemi:Öncelikle Laboratuvarlarda yapılan yaprak ve toprak analizleri ile verilecek azotlu gübrenin miktar ve çeşidi tespit edilmelidir. Analiz yapılmamış bir toprağa belirli bir miktar ve çeşitte gübre önermek fındığın gelişmesine ve ilerleyen yıllarda toprak yapısının bozulmasına neden olabilmektedir.Toprak, iklim özellikleri ve fındığın gelişimi süresince azota en fazla ihtiyaç duyduğu dönemler dikkate alınarak, azotlu gübrelerin yılda iki defa verilmesi uygun olmaktadır. Gübrenin ve bitkinin istekleri doğrultusunda azotlu gübrelerin ikiye, hatta imkânlar ölçüsünde üçe bölünerek verilmesi büyük yarar sağlamaktadır. Uygulama: Analiz sonuçlarına göre tavsiye edilen azotlu gübrenin yarısı bitkiler uyanmaya yakın dönemde yapılmalıdır. ( Şubat sonu-Mart Başı)
Uygulama: Tavsiye edilen azotlu gübrenin diğer yarısı ise meyve iç doldurma dönemi başlarken uygulanmalıdır. (Mayıs sonu-Haziran başı)
Azotlu gübrelerin uygulanma yöntemi genelde tüm bahçeler için aynı olmasına karşılık bahçenin düz veya meyilli olmasına göre bazı farlılıklar göstermektedir. Düz arazilerdeki fındık kökleri dal iz düşümlerinde her yöne eşit dağıldığı halde meyilli arazilerdeki fındık kökleri ocakların yanlarında ve alt kısımlarında fazla, üst kısımlarında ise daha az gelişme göstermektedir.
Azotlu gübreler içeriğindeki azot elementinden dolayı yıkanma, gaz halinde kaybolma gibi sebeplerden dolayı fındık ocaklarındaki dalların iz düşümlerindeki 30-40 cm. genişlikte halka şeklindeki banda serpilir ve çapa ile 5-10 cm. toprak derinliğine karıştırılmalıdır. Çapa yapma imkânı yok ise Azotun uçucu yapısından kaynaklanan kaybı önlemek için gübre uygulamak için yağışlı havalar tercih edilmelidir. Eğer bahçenin ot temizliği yapılmamış ise gübre uygulanmadan önce mutlaka ot temizliği yapılmalıdır.
