Bizim buralarda (Karadeniz), köylerde yaşam ilginçtir. Evlerimiz birbirinden çok uzakta, genişçe alana yayılır. Herkes kendi arazisi üzerine evini yaptırır , toplu yaşam alanları oluşmaz. Bu hem maliyetlidir, hem de insancıl değildir. Komşunuz size çabuk ulaşamaz, hizmet dağınık olduğu için maliyetli ve geç olur.
Ama bir arada yaşama kültürümüz de yoktur. Beraber yaşarken, "ineğin bahçeme geçti, tavuğun tarlamda sebzemi yediden" kavgalar çıkar, iş öyle durdurulamaz hale gelir ki, ölümle bile sonuçlanır. Bu hikayeleri yıllarca dinledik bazen de şahit olduk.
Yükseklerden bir ilçeden gelen abinin anlattıklarını paylaşayım sizlerle. Abimiz inşaatlarda kalfalık yapıyor, büyük firmalarla çalışmış ama bazen de alacaklarını alamadığı olmuş. Bir taraftan kızgın kızgın anlatırken, bir taraftan da alacak yüzünden katil olan insanları anlamadığını söyledi.
"Ya Mustafa ben bu adam vurma işini anlamıyorum. Ben alacak verecek yüzünden adam vurmam asla".
Ben abinin bu geniş gönüllülüğüne, bu rahatlığına hayranlıkla bakarken son cümleyi patlatıyor: " Ya namus ya da arsa, arazi yüzünden vururum ben, alacak yüzünden katil mi olunur"
Bu hafta aralarında ağaç kesme ve dolayısıyla arazi anlaşmazlığı yüzünden 5 kişiyi öldürüp, sonra da intihar eden birinin haberini duydunuz mu bilmiyorum. Televizyonda röportaj yapıyor ulusal bir kanal, o köyde. Abinin biri anlatıyor: "Buralar altın değerinde, dönümü şu kadar para, burada olay olur."
Bunlar biz miyiz? Dünya malına tamah, sonuçta üzerimize atılacak bir avuç toprak için mi bu kadar hırs, intikam, aç gözlülük.
Cahit Zarifoğlu ne güzel anlatmıştı aslında:
Burası dünya!
Ne çok kıymetlendirdik.
Oysa bir tarla idi;
Ekip biçip gidecektik…
Bırakın tamahı, bırakın bu dünya malına tapmayı.Nesimi'ye kulak verelim, öğüt alalım:
Har içinde biten gonce güle minnet eylemem
Arabiyi, Farisiyi bilmem, dile minnet eylemem
Sırat-ı Mustakim üzere gözetirim Rahimi
İblisin talim ettiği yola minnet eylemem
Bir acayip derde düştüm herkes gider karına
Bugün buldum bugün yerim,Hak kerimdir yarına
Zerrece tamahım yoktur şu dünya varına
Rızkımı veren Hüda dır kula minnet eylemem
Ey Nesimi Can Nesimi ol gani mihman iken
Yarın şefaatarım Ahmed-i Muhtar iken
Cümlelerin rızkını veren ol gani serdar iken
Yeryüzünün halifesi hünkara minnet eylemem
Kalın sağlıcakla...